Priznanja za najbolja filmska ostvarenja uručena su u dvije kategorije. Gran pri pripao je filmu ,,Harmonija sa deponije“ (Landfill Harmonic) reditelja Breda Alguda, u koprodukciji Paragvaja, Norveške, Brazila i SAD, uz obrazloženje žirija da je nagrađen „za fanatastičnu upotrebu filmskog jezika koji dočarava život reciklažnog orkestra „Kateure“, paragvajske muzičke grupe čiji su instumenti potpuno napravljeni od otpada.

 

U kategoriji ekologija, prvu nagradu osvojio je film: ,,PM 2.5 – smog ubija“ (PM 2.5 – Smog Kills) reditelja Piotra Biedrona iz Poljske o čovjeku koji živi u smrtonosno zagađenom gradu i suočava se sa izborom između života i smrti.

Druga nagrada pripala je filmu ,,Drvo i ja“ (The Tree and Me) reditelja Marka Dimića iz Hrvatske o spašavanju najstarijeg stabla u Evropi koje se nalazi u blizini Dubrovnika. Treća nagrada te kategorije pripala je filmu ,,Pojedi me!“ (Eat Me!) rediteljke Iline Perianove iz Bugarske o opsjednutosti tjelesnom težinom.

U istoj kategoriji uručena je specijalna nagrada filmu ,,Bijeg u Kostariku – priča iz džungle“ (Escape to Costa Rica – The jungle Story) reditelja Libora Spaceka iz Češke, uz obrazloženje žirija da je to: „dirljiva priču o čarolijama i raznovrsnosti života u džungli Kostarike, ali i njenoj moći i uticaju na ljude koji, u simbiozi sa prirodnim okruženjem, prolaze kroz process samootkrivanja“.

U kategoriji ekologija duše, prvu nagradu dobio film iz Srbije ,,Rekvijem za gospođu J.“ reditelja Bojan Vuletić. To je filmski debi o nemogućnosti komunikacije i otuđenju između članova porodice, očaju i bezizlanosti iz društvene stvarnosti današnje Srbije.

Drugu nagradu zaslužio je film ,,Saraj’vo,“ reditelja Mustafe Mustafića iz Bosne i Hercegovine. „Divno ljubavno pismo Sarajevu i njegovim ljudima, koje je na suptilan i emotivan način mogao oslikati samo čovjek koji je cio život proveo u Sarajevu“.

Treća nagrada pripala je filmu: ,,Muškarci ne plaču“, reditelja Alena Drljevića iz Bosna i Hercegovine o „ traumama ratniih veterana iz bivše Jugoslavije koje se srijeću na radionici o suočavanju sa prošlošću“. Odlukom žirija se u kategoriji ekologija duše uručila specijalna nagrada filmu ,,Ćajo“, reditelja Nedžada Begovića iz Bosne i Hercegovine – „Za nostalgičnu i duhovitu priču o Zoranu Kreziću, zvanom Ćajo“.

Drugu specijalnu nagradu dobio je i film ,,Gorčilo – jesi li to došao da me vidiš“, reditelja Milana Karadžića, koprodukcija Crne Gore i Srbije. Žiri je obrazložio da je riječ o „odličnoj satiričnoj komediji, smještenoj u ambijentu gdje se održava festival, ali u dekadama postojanja SFRJ“. ŽIRI GMIFF je „zeleni festival“, koji pored primarne aktivnosti projekcija filmova na temu zaštite životne sredine, održivog razvoja i ekologije ima cilj i „potpuno ozelenjavanje festivala“!

Nagradu za životno djelo dobio je akedemik Vukić Pulević, prvi školovani crnogorski botaničar, uvažni član Savjeta festivala. Nagrada za poseban doprinos festivalu, uručena je direktorici Turističke organizacije Žabljak, Vanji KrgovićŠarović.

Organizatori ovogodišnjeg GMIFF su Centar za kulturu Žabljak u saradnji sa Centrom za multimedijalnu produkciju (CEZAM), uz podršku UNDP-a, Ministarstva za održivi razvoj i turizam, Ministarstva kulture, Ministarstva prosvjete, Nacionalne turističke organizacije… U žiriju su bili: predsjednica žirija – filmska kritičarka i teoretičarka Maja Bogojević, članica žirija Vanja Vukčević, teoretičarka muzike i moderne/savremene umjetnosti i Dušan Kovačević, glumac CNP-a i producent. Selektor filmova je direktor festivala Slobodan Marunović.